Docenten Nederlands 12-15 | niveau 2 | Niemand ziet het

Introductie

Dolf Verroen (1928) is op jonge leeftijd al begonnen met schrijven. Eerst schreef hij voor volwassenen, maar al snel besloot hij kinderboeken te gaan schrijven. Verroen heeft veel fantasie en in zijn verhalen gaan dingen vaak anders dan je verwacht. Hij vindt het belangrijk dat er humor in zijn boeken zit en dat zijn verhalen eenvoudig, maar doeltreffend geschreven zijn, zodat zowel kinderen als volwassenen zijn boeken leuk vinden om te lezen. Verroen schrijft veelal korte verhalen en novellen, waarin hij allerlei onderwerpen bespreekbaar durft te maken.

Inhoud

Let op: deze tekst bevat details over de inhoud en afloop van het verhaal en kan je leesplezier bederven.

1947: Victor zit in het laatste jaar van de lagere school en is een erg onzeker jongetje dat er graag bij wil horen en vooral zijn ouders niet wil teleurstellen. Zijn ouders geven aan dat ze graag zien dat hij naar het gymnasium gaat, omdat hij die kans heeft en zo een betere baan dan zijn vader en grootvader kan krijgen. Het lukt Victor echter niet altijd om zich op zijn schoolwerk te focussen, omdat hij worstelt met zijn geaardheid en omdat hij bang is dat mensen zullen merken dat hij op jongens valt. Daarnaast voelt hij druk om een goed cadeau te kopen voor het huwelijksjubileum van zijn ouders, wat na de oorlog eindelijk gevierd kan worden.

Doordat Victor goed kan leren vraagt zijn buurmeisje Thea of hij haar wil helpen met haar huiswerk. De verlegen Victor durft geen nee te zeggen, ook niet als blijkt dat Thea verliefd op hem is en helemaal geen huiswerk met hem wil maken. Als Victors moeder hem confronteert met zijn ‘relatie’ met Thea en laat blijken dat ze daar niet van gediend is vanwege het feit dat Thea uit een minder welgesteld gezin komt, gooit Victor uit frustratie zijn grote geheim eruit. Hij is bang dat zijn ouders hem zullen verstoten, maar dat doen ze niet, omdat hij altijd hun kind blijft en ‘niemand het ziet’.

Moeilijkheid

Niemand ziet het is geen moeilijk boek om te lezen door de eenvoudige stijl die Verroen hanteert, maar het feit dat het verhaal qua tijd ver van de lezer afstaat en dat er weinig tempo in het verhaal zit, zal het voor een N1-lezer lastig maken om het boek uit te lezen en zich te identificeren met de hoofdpersoon Victor. Voor de N2-lezer is het een leuke uitdaging om de simpele maar doeltreffende tekeningen te koppelen aan de gevoelens van Victor en te bepalen of afbeeldingen in een verhaal meerwaarde hebben. Ook is het voor deze lezer een uitdaging om zich in te leven in de hoofdpersoon Victor. De N3-lezer wordt op het gebied van taalgebruik en stijl onvoldoende uitgedaagd door dit verhaal. Zij zouden de verdieping kunnen zoeken door na te denken over de autobiografische aspecten die aan het verhaal zijn toegevoegd. 

Voor een volledige didactische en letterkundige analyse klik je hier.