Docenten Nederlands 15-18 | niveau 3 | Het diner
Introductie
Herman Koch (1954) is aanvankelijk vooral bekend geworden als televisie- en radiomaker. Hij was een van de drie drijvende krachten achter het satirische programma Jiskefet, dat rond de eeuwwisseling ongekend populair was. Als schrijver debuteerde hij in 1985. In de daaropvolgende twintig jaar schreef hij twaalf romans en verhalenbundels waarvan Red ons, Maria Montanelli (1989; N2 op deze site) en Odessa Star (2003) de bekendste zijn. De verkoopcijfers van die boeken vallen echter in het niet bij die van Het diner, dat direct bij het verschijnen in januari 2009 een ongekend succes werd. Het won de NS Publieksprijs, is maar liefst drie keer verfilmd en een van de meest vertaalde Nederlandse romans.
Koch wordt vooral geroemd om zijn soepele en onopgesmukte stijl. Daarnaast is humor, en met name de ironie, ook in zijn literair werk altijd aanwezig.
Inhoud
Let op: onderstaande tekst bevat belangrijke details over de afloop van het verhaal.
Aan het begin van het verhaal vertrekt Paul Lohman, samen met zijn vrouw Claire, naar een chique restaurant, om daar te gaan eten met zijn broer Serge, succesvol politicus en gedoodverfd winnaar van de aankomende verkiezingen - en diens vrouw. De uitnodiging kwam van Serge, maar de reden ertoe is, zo vermoedt Paul, allerminst feestelijk. Hij is er namelijk pas geleden achter gekomen dat zijn zoon Michel samen met de zoon van Serge een vreselijke daad heeft gepleegd: na een feest hebben ze een zwerfster, die lag te slapen in een pinhokje, in brand gestoken. Paul heeft zijn zoon herkend op de korrelige beelden van een bewakingscamera, die getoond werden in het programma Opsporing verzocht. Ondanks de aard van de misdaad heeft Paul besloten zijn zoon en diens neef niet aan te geven bij de politie.
Tijdens het diner wordt duidelijk hoezeer Paul, zelf een voormalig geschiedenisleraar die vanwege een niet benoemde geestelijke ziekte al jaren thuis zit, zich ergert aan de maniertjes van zijn broer - de beroemde politicus. Ook komt hij er langzaam achter dat zijn broer inderdaad ook weet van de daad van hun beider zoons. Tegelijkertijd komen er nieuwe vragen op: wat weet Claire precies? Wat is de rol van Beau, de aangenomen zoon van Serge en zijn vrouw? Wie heeft beelden van de moord op het internet gezet?
De antwoorden op deze vragen worden gedurende het diner langzaam duidelijk en aan het einde blijkt dat Serge en zijn vrouw hun zoon willen aangeven en dat Serge vanavond zal aankondigen dat hij zich terugtrekt uit de verkiezingsstrijd. Claire - die veel meer blijkt te weten dan Paul aanvankelijk dacht - steekt hier echter op brute wijze een stokje voor.
Paul komt alleen thuis na het diner en vindt de uitslag van een vruchtwaterpunctie, een waarvan hij indertijd niets af wist. Het lijkt erop dat Michel een erfelijke aandoening heeft, maar Paul leest het formulier niet in detail. Zijn zoon komt binnen en beiden vallen elkaar in de armen.
Moeilijkheid
Voor leerlingen op N2 zal Het diner vooral lastig zijn vanwege het gebrek aan spanning in de eerste helft van de roman. Daarbij staan de personages, twee volwassen echtparen, en de setting - een luxueus restaurant - redelijk ver van de belevingswereld van de gemiddelde adolescent. Het ik-perspectief is op een ander niveau een mogelijk struikelblok: het zal weliswaar in eerste instantie juist de relatie met de tekst versterken, omdat de N2-lezer zich gemakkelijk kan inleven in de hoofdfiguur, maar doordat in het tweede deel van de roman Paul ook heel andere kanten in zich blijkt te hebben, kan dat betekenistoekenning voor N2-leerlingen frustreren. De uitdaging voor deze leerlingen ligt dan ook in de herkenning van de onbetrouwbaarheid van het perspectief en in het herkennen van morele spanning (moeten ouders hun kinderen aangeven?) naast verhaalspanning (hoe loopt dit af? Is de aandoening erfelijk?).
Ook voor N3-leerlingen zal Het diner geen eenvoudige roman zijn. Met name de ironie in de restaurantscènes, gecombineerd met het feit dat het ironie is van een onbetrouwbare verteller, kan deze lezers ontgaan, waardoor ze moeite zullen hebben deze delen te duiden. De meer aan de oppervlakte liggende morele vragen zullen deze lezers wel herkennen. De uitdaging voor hen is na te denken over andere antwoorden dan die Paul geeft, het personage waar ze 300 bladzijden mee meeleven. Ook uitdagend voor hen is te overwegen hoe losse elementen als het motto en de titels van de delen bijdragen aan de betekenis van de roman.
Voor leerlingen op N4 biedt Het diner nog genoeg stof tot nadenken. De uitdaging voor hen ligt bij de herkenning van de ironische stijl, het nadenken over of en hoe deze roman in de rest van Kochs literaire en cabareteske oeuvre past. Ook zal het boek hen kunnen aanzetten tot het nadenken over bredere morele vragen als 'Wat is geluk?'.
Dimensies |
Indicatoren |
Toelichting| complicerende factoren |
Algemene vereisten |
Bereidheid | Het boek is met 300 bladzijden aan de dikke kant en begint niet echt spannend. Voor N2-lezers kan dat een flinke drempel zijn. Voor N3- en zeker N4-lezers zou de dikte niet moeten uitmaken. |
Interesses |
Lezers met interesse in morele vraagstukken als schuld en verantwoordelijkheid kunnen hun hart ophalen aan deze roman. Ook lezers die graag nadenken over opvoeding zullen het een fijn verhaal vinden. Onder de N2-lezers die vooral een goed verhaal zoeken, zijn vooral die leerlingen die graag over familie(problemen) lezen met dit boek geholpen. |
|
Algemene kennis | Er is geen algemene kennis nodig om het verhaal te kunnen volgen. | |
Specifieke literaire en culturele kennis | Er is geen specifieke kennis nodig om het verhaal te kunnen volgen, maar hier werkt het wel verrijkend als de lezer weet heeft van de mogelijkheid van een onbetrouwbare verteller, en van het stijlmiddel ironie. Het is vooral voor de lezers vanaf N3 een uitdaging om deze kennis te verbinden met de leeservaring. | |
Vertrouwdheid met literaire stijl |
Vocabulaire | Koch gebruikt nauwelijks moeilijke woorden. Voor geen enkele lezer vanaf N2 zal het woordgebruik in deze roman een probleem zijn. |
Zinsconstructies | De zinslengte is gemiddeld. Een N2-lezer zal misschien af en toe eens hakkelen of terug moeten lezen. Geen probleem voor lezers van N3 en hoger. | |
Stijl | Vooral in de restaurantscènes speelt ironie een belangrijke rol. Voor adolescenten van elk leesniveau is het herkennen en plaatsen van ironie een uitdaging. Voor N2 kan dit boek goed bijdragen tot herkenning van dit stijlmiddel, terwijl voor N3 en N4 de uitdaging ligt in het duiden van de ironie, zeker ook in relatie met de meer grimmige toon van het tweede deel. | |
Vertrouwdheid met literaire personages |
Karakters | Hoofdpersonage Paul heeft een gecompliceerd karakter. Voor N2-leerlingen is het een grote uitdaging om vat op hem te krijgen. Ook N3-leerlingen zullen daar nog genoeg moeite voor moeten doen. De andere karakters leren we alleen kennen via de beschrijvingen van Paul en dat maakt het helemaal uitdagend om een objectieve kijk op ze te krijgen, zeker voor leerlingen op N2. |
Aantal karakters | Het aantal karakters is beperkt. Hoofdpersoon is onmiskenbaar Paul; naast hem zijn er nog zes belangrijke personages die duidelijk van elkaar verschillen. Voor geen enkel niveau zal het aantal personages voor verwarring zorgen. | |
Ontwikkeling van en verhouding tussen de karakters | De personages zelf ontwikkelen zich niet of nauwelijks, maar de lezer leert wel steeds meer kanten van de personages kennen, waarbij het een uitdaging voor alle niveaus is om daarbij te blijven beseffen dat het Paul is door wie we de ontwikkeling van de andere personages leren kennen. | |
Vertrouwdheid met literaire procedés |
Spanning | Het duurt lang (125 bladzijden) voordat er spanning in het verhaal komt. De eerste 100 bladzijden beschrijven voornamelijk de ergernissen van Paul over zijn broer en het restaurant waar zij zijn. Dit is vooral voor N2-leerlingen een mogelijk struikelblok. In dit deel geeft Koch al wel een paar aanwijzingen over de aard van het grote probleem in het verhaal; het herkennen en duiden daarvan zijn voor N3-leerlingen een prettige uitdaging. |
Chronologie | Het heden van het verhaal beslaat een middag en avond, rond en tijdens het diner. De chronologie van deze vertelling wordt zeer regelmatig onderbroken door korte en langere flashbacks. De vrij plotselinge overgangen zullen lastig zijn voor N2-leerlingen, zeker omdat de ene flashback veel verder terug gaat in de tijd dan de andere. Het is voor hen een echte uitdaging om hier vat op te krijgen - zeker in de tweede helft van de roman zal dat gemakkelijker worden (ook al door de toenemende spanning), zodat lezers die doorzetten ook echt beloond worden. Ook voor N3-leerlingen is het overigens nog best een uitdaging om voortdurend door te hebben over welke tijd Paul het heeft. | |
Verhaallijn(en) | Het complete verhaal bestaat uit een aantal losse verhaallijnen die beurtelings aan bod komen tijdens de oppervlakkige hoofdlijn: het verloop van het diner. Sommige verhaallijnen zijn eenvoudig te herkennen en duiden, zoals de daad van Michel en Rick en Pauls reacties daarop. Andere verhaallijnen zullen vooral voor N2-lezers meer uitdaging vormen, omdat ze vager blijven, zoals de bemoeienissen van Claire. | |
Perspectief | Het perspectief ligt gedurende het hele boek bij Paul, die in het eerste deel een prettig ironische indruk maakt, maar naarmate het boek vordert steeds extremere eigenschappen en meningen blijkt te hebben. Dit onbetrouwbare perspectief is een uitdaging voor alle niveaus. | |
Betekenis | Het diner is een roman die voor lezers van alle niveaus vooral morele vragen oproept. Voor N2-lezers is Het diner waarschijnlijk vooral een roman over familieproblemen, over hoe gezinsleden met elkaars problemen omgaan. Voor N3-leerlingen zal het boek daarnaast gaan over morele vragen als 'Geef je je eigen kind aan?' en 'Is geweld te verdedigen?'. Voor N4-lezers zullen nog weer bredere morele vragen opgeroepen worden door de roman: vragen naar de aard van geluk en de spanning tussen individu en maatschappij. | |
Relevante bronnen voor docenten |
ncr.nl | kritische recensie van Arnold Heumakers nrc.nl | Arjen Fortuin gaat in op de discussie die is ontstaan tussen recensenten die Het diner geweldig vinden, en zij die kritiek hebben op het boek 2doc.nl | documentaire Echt Herman Koch, waarin Pieter Verhoeff voor het eerst het ware gezicht van Nederlands meest vertaalde en bestverkochte schrijver onthult |