Gebruik cookies op deze website
Deze website gebruikt cookies om statistieken te maken waarmee de gebruikservaring kan worden verbeterd.
De Wuttelhaven del
- Niveau
- Niveau 5
- Jaar uitgave
- 1989 [3de pr. 2010]
- Uitgeverij
- Koperative Utjowerij
- Plaats
- Boalsert
- Aantal pagina's
- 316
- Genre
-
- oarlochsroman
- Tags
-
- 'goed of fout'
- famylje
- Ljouwert
- skuldgefoel
- Twadde Wrâldoarloch
- Taalniveau
- B2
- Lenen bij de bibliotheek
Printe boek fan Biblioteek Fryslân (foar leden fan Biblioteek Fryslân)
Sprutsen boek fan Passend lêzen (foar ast dyslektysk bist)
Over de auteur
Steven de Jong (1935-2018) wie earst ûnderwizer yn Surhuzum en letter learaar Nederlânsk yn syn bertestêd Ljouwert. Yn it begjin fan syn literêre karriêre skreau er benammen poëzij, mar nei 1980 skreau er ek proaza. Yn 1992 krige er de Gysbert Japicx-priis foar syn hiele oeuvre, benammen foar De Wuttelhaven del.
Sawol yn syn proaza as yn syn poëzij eksperimintearre De Jong mei foarm. In wichtich tema yn syn wurk is it mislearjen fan minsken. Ek Ljouwert hat in wichtich plak yn syn oeuvre.
Inhoud
De Wuttelhaven del is it ferhaal fan Eeltsje de Vries, learaar Nederlânsk oan it Haverschmidtkolleezje yn Ljouwert. Hy is de soan fan in NSB'er en yn dit boek fertelt er hoe't dat syn libben beynfloedet. Yn ien fan Eeltsje syn klassen sitte twa Joadske bern dy't net goed yn de groep lizze. Gabe, Eeltsje syn soan, rekket befreone mei dy beiden en al gau komme de âlders fan de bern ek mei inoar yn 'e kunde. Eeltsje is wiis mei syn Joadske freonen mar wrakselet namstemear mei it oarlochsferline fan syn âlden. Syn heit kollaborearde mei de besetter en syn mem stie folslein achter har man. Tagelyk wienen it treflike âlden. Yn dit boek is te lêzen hoe't it foar Eeltsje is om soan fan in kollaborateur te wêzen en docht er syn eigen skiednis en dy fan syn foarâlden út de doeken.
Leesaanwijzingen
Haadstikken oer it no en oer it ferline wikselje inoar ôf. Oan it begjin fan it boek wurdt in soad ferteld oer de famyljeleden en de foarâlders fan de haadpersoan. It kin yn it begjin dreech wêze om dat by te hâlden. Nei in pear haadstikken is de struktuer dúdlik en silst gau grepen wurde troch it ferhaal. Hoewol't it om in swier tema giet, is de toan fan it ferhaal luchtich en humoristysk. Hjir en dêr silst wurden tsjinkomme dy'tst noch net kinst, mar dy steane it begripen fan it ferhaal net yn 'e wei. Silst fernimme dat it ferhaal hjir en dêr wat surrealistyske eleminten befettet en dat de skriuwer somtiden kommintaar jout op syn eigen ferhaal.
Om over na te denken
Hat in bern skuld oan fouten dy't syn âlders makke ha? Kin in kollaborateur dochs in goede heit wêze?
Waardering
'Steven de Jong hat in wichtige roman skreaun. (…) In roman dy't ymponearret en ynspirearret, in Gysbert Japicxpriis wurdich!'
Ut it sjueryrapport fan de Gysbert Japicxpriis 1992
'It boek kipet der út en dat net allinne om't it mei sa'n trijehûndert siden in mânsk boek is. Nee, it kipet der út, om't it ûnderwerp yn 'e Fryske literatuer noch net earder op sa'n wize beskreaun waard. (…) It bart net faak, dat in boek ferskynt, dêr't op sa'n orizjinele wize safolle yn oeral helle wurdt. Lêze dus! Jimme hoege my fansels net te leauwen, mar de Gysbert Japicxpriis moat oanrekommandaasje genôch wêze.'
A.M. yn de Balkster Courant
'Mei hoefolle irony de skriuwer syn ferhaal bytiden ek opdist, it draacht ûnder de oerflakte it merkteken fan pine en selsoerwinning dêr't men net oars as respekt foar opbringe kin.'
Anne Wadman yn Frysk en Frij
'Ik tink dat wy yn Fryslân - bewitten of ongewitten - al jierren wachte ha op in roman wêr't de oare kant toand waard. Literatuer - de goede - heart it op te nimmen foar de ferhûddûke minsk en tsjin de offisjele stream yn te gean. Dizze roman fan Steven de Jong docht dat. Wat my betreft: de bêste Fryske 'oarlochsroman'.'
Trinus Riemersma
Opmerkingen
Winner fan de Gysbert Japicxpriis 1992.
Leestips/meer weten
Mear ynformaasje is te finen op tresoar.nl by it boekprofyl fan de roman.
